Frá von­leysi til von­ar

Hiwot er 41 árs ein­stæð hús­móð­ir í bæn­um Iteya í Eþí­óp­íu sem gat ekki afl­að nægra tekna til að fram­fleyta börn­un­um sín­um. Stað­an var svo slæm fyr­ir rúm­um þrem­ur árum að það virt­ist stefna í að­skiln­að við börn­in.

„Ég þén­aði 700 Birr mán­uði (2.000 krón­ur) á sama tíma og verð­bólg­an hækk­aði stans­laust. Ég gat ekki lagt neitt til hlið­ar og þurfti að sinna erf­ið­is­vinnu á nokkr­um heim­il­um svo ég gæti gef­ið börn­un­um að borða. Þetta reyndi veru­lega á okk­ur," seg­ir Hiwot sem átti þó fljót­lega eft­ir að líta bjart­ari tíma.

SOS Barna­þorp­in á Ís­landi voru um þetta leyti að setja á lagg­irn­ar fjöl­skyldu­efl­ingu í bæn­um og ná­grenni hans, svo­köll­uðu Tulle Moye svæði. Fjöl­skyldu­efl­ing er þró­un­ar­að­stoð sem SOS Barna­þorp­in starf­rækja á 620 svæð­um um heim all­an. Verk­efn­ið sem SOS á Ís­landi fjár­magn­ar er í Tullu Moye.

Þar hjálp­um við 560 for­eldr­um og 1562 börn­um þeirra að kom­ast upp fyr­ir fá­tækt­ar­mörk með því mark­miði að þess­ar barna­fjöl­skyld­ur geti stað­ið á eig­in fót­um. Þannig drög­um við úr hætt­unni á að­skiln­aði og efl­um for­eldr­ana svo þeir geti hugs­að um börn­in og þau stund­að nám.

Það var þá sem Hiwot fékk inn­göngu í fjöl­skyldu­efl­ing­una og varð það vendipunkt­ur í lífi fjöl­skyld­unn­ar.

„Síð­an ég gekk til liðs við fjöl­skyldu­efl­ing­una fékk ég þjálf­un í með­ferð pen­inga og upp­eld­is­hæfni og ég lærði líka á rétt­indi mín til heil­brigð­is­þjón­ustu. Þar að auki fékk ég fjár­hags­leg­an stuðn­ing til að hefja minn eig­in rekst­ur til að tryggja af­komu og líka styrk fyr­ir fæði og skóla­styrk fyr­ir börn­in."

Hiwot gekk líka til liðs við lít­ið lána­sam­fé­lag á svæð­inu sem veit­ir henni mögu­leika á vaxta­laus­um lán­um og að­ild að sam­fé­lags­leg­um ör­ygg­is­sjóð til að mæta óvænt­um út­gjöld­um. Með þessu móti gat hún bak­að hinar hefð­bundn­um eþí­ópísku pönnu­kök­ur „injera" sem hún seldi við þjóð­veg­inn. Í fram­hald­inu fór hún að baka og selja pönnu­kök­ur fyr­ir hót­el sem keypti fram­leiðsl­una af henni.

Út­skrif­uð úr fjöl­skyldu­efl­ing­unni

„Ég gat þá byrj­að að spara pen­ing og nú á ég 24 þús­und Birr (66 þús­und krón­ur) á reikn­ingn­um mín­um. Ég gat meira að segja ráð­ist í fram­kvæmd­ir á heim­il­inu og keypt hús­gögn. Þetta var al­veg óhugs­andi mögu­leiki fyr­ir fjöl­skyld­una áður. Ég er í mik­illi þakk­ar­skuld við SOS Barna­þorp­in," seg­ir Hiwot sem út­skrif­að­ist úr fjöl­skyldu­efl­ing­unni nú á dög­un­um ásamt 50 öðr­um fjöl­skyld­um. Þetta eru fyrstu fjöl­skyld­urn­ar sem út­skrif­ast úr verk­efn­inu síð­an það hófst árið 2018.

Núna þén­ar Hiwot 5.000 Birr á mán­uði (14.000 kr.) og get­ur lagt til hlið­ar í sparn­að og borg­að í ör­ygg­is­sjóð­inn. Hún get­ur séð fyr­ir grunn­þörf­um barn­anna, gef­ið þeim nóg að borða og keypt fyr­ir þau skóla­bæk­ur.

„Ég á varla til orð til að lýsa þakk­læti mínu fyr­ir SOS Barna­þorp­in sem hafa stutt mig svo ég geti vernd­að börn­in mín. Ég trúi því að líf­ið mitt verði enn betra nú þeg­ar ég hef út­skrif­ast úr verk­efn­inu. Nú get ég stað­ið á eig­in fót­um og vernd­að börn­in mín og séð fyr­ir þeim. Takk SOS, enn og aft­ur," seg­ir Hiwot að lok­um og ham­ingj­an geisl­ar af henni.